Weer gezellig samen uit eten!

Lucie en Peter hebben het weer gepresteerd! Het etentje dat ze bij Kota Radja in Gemert hadden georganiseerd, bleek een groot succes! Het was gezellig en de gesprekken waren geanimeerd. Dat steeds meer mensen het leuk vinden om zo samen uit eten te gaan blijkt wel uit de steeds grotere groep die meegaat. Deze keer waren we zelfs met 62 personen. Het eten was heerlijk en Kota Radja had een uitgebreid buffet samengesteld. Vooraf waren er diverse salades, loempia’s en soep, voor hoofdgerechten was er een grote keus aan Oosterse gerechten met vlees, vis, en vegetarische opties. Daarnaast natuurlijk rijst, bami, nasi, of mihoen. En tot slot een dessertbuffet met vers fruit, warme kersen, diverse soorten ijs, slagroom, mini muffins, spekkoek of appeltaart. Voor elk wat wils dus!  Een veel gehoorde opmerking na afloop was: “Oh, ik heb veel te veel gegeten!”.  In ieder geval keerde iedereen voldaan huiswaarts. Bedankt Lucie en Peter! En we zijn alweer benieuwd wat jullie de volgende keer voor ons in petto hebben….

Groetjes, Mieke

Lekker eten en veel gezelligheid bij samen uit eten

Al enkele dagen was er volop voorpret en werden er volop afspraken gemaakt wie met wie
zou gaan samen fietsen, of toch liever met de auto zouden gaan, of opgehaald wilde worden.
Gelukkig werd het meerijden in goede banen geleid door de organisatie van het samen
uit eten gaan.
Donderdagavond 28 september was het dan zo ver, gezellig uit eten met ruim 60 personen.
Deze keer was er gekozen voor de chinees Kota Radja in Gemert .
De eerste gasten arriveerden al rond half zes en hadden al snel hun plekje in het restaurant gevonden.
Naarmate het drukker werd was het eventjes zoeken voor het juiste plekje.
Dit werd in goede banen geleid door de organisatie zodat een ieder naar tevredenheid een fijn plekje had.
De drankjes werden al snel uitgeserveerd, de eigenaar van het restaurant
begeleidde de gasten per tafels naar het buffet.
Na eventjes te hebben rond gekeken wat er allemaal was uitgeserveerd, werden de borden
met enige regelmaat goed gevuld. (Mijn oma zei dan altijd: “Zo te zien zitten er geen zieken aan tafel”).
Net als de vorige keren was het weer een gezellige bedoening met over en weer uitwisselen van de alle daagse dingetjes.
Het werd leuk bevonden dat je ook eens met andere personen aan een tafeltje zat dan alleen je bekende.
Na een geslaagde avond en de drankjes te hebben afgerekend, ging het richting huis met of zonder pepermuntje in de mond en werd er al weer volop gespeculeerd over de volgende samen uit eten in november.
Dankjewel  organisatie.

Pieter Bloemers